Zon, super zeilgebied wat wil je nog meer.
Blijf op de hoogte en volg Cynthia
24 November 2012 | Spanje, Gran Tarajal
Vrijdag 9 november
Na een dagje Graciosa, een heerlijke dag zeilen naar Lazarotte.
Daar kwamen we terecht in een hele grote commerciële haven en wie stond daar op de kade? Jaap en Elsa van de Sark. Het was weer heel gezellig om hun weer tegen te komen.
Zondag werd het besluit genomen dat Cor weer naar huis ging.
Ik moest me de komende maanden alleen gaan vermaken op deze schitterende eilanden.
S’ middags zijn Sander en ik nog door gevaren naar een 8 mile verder op gelegen ankerplek.
De volgende ochtend 13 november na eerst uitgeslapen te hebben( Sander) en gezwommen vertrekken we naar Fuertuventura. Verder dan we dachten. Ik moet op zoek naar een plaats om mijn boot een paar weken neer te leggen omdat ik een weekje naar huis gepland had om sinterklaas te vieren.
We belanden na veel motoren in Puerta Castillo , een heel klein haventje, duur voor wat er is, in een bruisend vakantieoord.
Er was weinig te onderhandelen, dus de volgende ochtend op tijd weer verder.
15 mile verder was Gran Tarajal. Een redelijk grote haven, veel meer dan we verwachten.
Aangekomen meteen op zoek naar een haven kantoor maar dat was er niet. Toen een Nederlands schip opgezocht en gevraagd of je voor deze haven moest reserveren en wat het havengeld was. En toen ook meteen besloten er te blijven alle conditie’s leken goed. Dit zou mijn plek voor de komende weken worden. We verlegde de boot naar een andere steiger en al gauw was het druk op de steiger. Tegenover ons lag een catamaran met een jong Nederlands stel. Ze stelde zich voor en nu bleek mijn naam een bekende voor hun te zijn. Ze hadden net op mijn site zitten kijken. Wat bleek nu ze hadden Joep de avond ervoor gesproken ,mijn eerste opstapper, en die had over mij verteld en Joep was nu opstapper op een ander schip twee boten verder. Kort daarna kwam hij aanlopen.
Het werd druk op de steiger, echt een heerlijk welkom zo. Dat had ik wel even nodig want ik zat er goed doorheen.
Donderdag na het ontbijt pakte Sander zijn spullen en ging met de bus richting vliegveld.
Nu was ik echt alleen, het besef maakte me triest
Op de steiger was het weer gezellig, er was aanloop genoeg van wat mensen die een praatje kwamen maken.
Tevens was ik druk met uitzoeken hoe ik van hier uit naar de vliegveld kon komen. Dat viel niet mee. Om van Fuertuventura naar Gran Canaria te komen. Tevens de optie bekeken om een nieuw vliegticket te boeken maar ook dat werd moeilijk.
Vrijdag werd hetzelfde verhaal, internet, vele gesprekken op de steiger en bij weer bij een andere Nederlander even wat gaan drinken. Zij bleven ook hangen op de Canarische eilanden.
Zaterdag. Ik hoorde redelijk vroeg de overbuurman vertrekken, maar kon de moet niet opbrengen mijn bed uit te gaan om gedag te zeggen. Maar al snel later vertrok ook het schip waar onder andere Joep op zat. Ik ging nu toch maar snel mijn bed uit,. schoot wat aan en kon nog net afscheid nemen. Daar waren mijn “vrienden” dan die me de eerste dagen zo fijn hadden opgevangen. Ik had er best moeite mee. Daar bleef ik dan , alleen achter aan een bijna lege steiger. Ik besefte dat dit veel vaker gaat gebeuren, mensen komen en gaan.
De dag doorgebracht met internet en hardlopen door wel een erg triest landschap, alles zwart en onbegroeid geef mij dan maar de Vughterheide.
Maar goed het was wel goed voor mijn mind
S’middags komt er een verrassing, Jaap en Elsa komen binnen varen. Wat was ik daar blij mee, ik had verwacht dat ze nu wel naar de Kaapverdische eilanden door waren.
Ik zat net toen er iemand langs kwam met een vraag en tevens vroeg of ik misschien even een pilsje kwam nemen. Ik zei dat ik na de douche langs zou komen.
Tijdens het douchen hield de bilgepomp op. En toen ik onder de vloer keek stonden de bakken vol met water. Ik kon de bilge pomp niet vinden. Ik heb met de hand het meeste water weg gehaald en ben hulp gaan halen. We kwamen er niet echt uit maar we konden in ieder geval wel ontdekken waar wat zat en wat er zou moeten werken. Er is daar een wir war van slangen en snoertjes.
Van hun kreeg ik de tip van een techneut een stukje verder op de steiger.
Ik heb zijn hulp ingeroepen. Na 1 uurtje kwam hij dan kijken ondertussen was de bilge pomp gaan werken. Ik had al een filter schoongemaakt maar dat was niet de oorzaak. Met hem hebben we de boel toch nog even uitgezocht en ik heb een paar tips gekregen waar ik zeker morgen mee aan de slag ga. Wie weet wordt ik ook nog wel een beetje een techneut. Ondertussen was het al 7 uur en ik kan weer de moet niet opbrengen om te koken dus trek een blik open. Lekker is anders maar het is vulling.
S’avonds bij Jaap en Elsa op de thee, lekker bij zitten kletsten.
Zondag , besloot ik na internet eens een boek te gaan pakken en in de zon te gaan zitten.
Ik wilde de boot nog poetsen maar stelde dat steeds uit. 1 kant glom al als nieuw maar de kant aan de steiger moest nog gedaan worden. Maar s’ middags kon ik een fiets lenen en besloot maar een uurtje te gaan fietsen. Daarna op de borrel bij de mensen die me gisteren al hadden uitgenodigd. Ik besloot nu echt te gaan koken , macaroni voor twee dagen. Maar het werd natuurlijk weer veel te veel, en ben Jaap en Elsa gaan vragen of ze mee aten. Dat was goed dus die hebben de rest van de avond hier ook gezeten.
Maandag mijn laatste dag voor vertrek naar Nederland.
De nacht zat vol met nacht merrie’s waarin ik gillend wakker werd, en nog meer enge dromen.
Dinsdag 20 november na weer een slechte nacht, vroeg op want het zou mijn reisdag worden.
Ik wilde van te voren nog even gaan hardlopen. Om 8 uur was ik al op weg. Bergtraining legde ik mezelf op. Dan zou ik maar drie kwartier nodig hebben om gebroken te zijn.
Daarna douchen,. En de boot ,voor een week, goed achterlaten. Alle kranen dicht, motor afsluiten enz. Ik had al de nodige mensen op de stieger ingelicht over mijn weekje Nederland, dus er zou goed op mijn boot gepast worden. Er loopt ook dag en nacht bewaking over de steiger, waar ik al een goed contact mee had dus ik kon de Liberty met een gerust hard achter laten. Nog even langs internet met een veel te zware koffer en om 10 uur was ik bij de bus. Die bracht me naar Morro Jabele, waar ik me in de haven liet afzetten, opzoek naar een Ferry. En wie zie ik daar in de haven liggen? De Sark van Jaap en Elsa. Ze waren niet aan boord. Ik mijn koffer daar even neergezet en even later kwam ik ze op de steiger tegen. Nog even wat gedronken en weer afscheid genomen want ze vertrokken die middag naar Tenerife. Ik moest tot 1 uur wachten voor het kantoor van de Ferry open ging. Ik kocht een ( veel te duur) ticket voor de overtocht naar Gran Canaria s’ middags om half 5. Gelukkig mocht ik mijn koffer daar op kantoor neerstallen.
Daarna ben ik het dorp ingelopen, ca 20 min. en kwam ik in een heel toeristisch geheel terecht. Vele terrassen aan het witte strand. Wat een verademing naar al die zwarte onbegroeide stranden en bergen op Lanzarotte en Fuertaventura. Waar ik nog steeds niet vrolijk van wordt. Wat kan een mens toch raar in elkaar zitten. Ik ontdekte bij mezelf dat ik liep te zingen toen ik langs het strand liep. Dit maakte me weer vrolijk.
Na een uur op het terras en een uurtje op het strand gezeten te hebben, ben ik weer terug gegaan naar de Ferry.
Om 7 uur kwam ik dan aan in Las Palmas. Met de bus naar het busstation, een hapje gegeten, wat gelezen en gecomputerd. Zo’n dag van hangen duurt toch wel lang. Uiteindelijk was ik om 10 uur op het vliegveld. Waar ik me moest vermaken tot de volgende ochtend 6 uur voor eindelijk mijn vlucht naar huis.
Ik had eigenlijk een iets te grote koffer en bleek ook te veel kilo’s te hebben. Ik trok vele kleren over elkaar aan, ik had de kapotte kop van spinacker boom bij me, die ik ook maar weg gooide. En zo nog wat andere dingen. En mijn verhaaltje klaar als ze die ene kilo ook nog te veel vonden. Maar het ging goed.
Woensdag 12 uur lande in weer in Eindhoven waar mijn zus me stond op te wachten.
Onderweg realiseerde ik me dat ik in tegenstelling tot de rest, een weekje vakantie ging vieren in een koud kikkerland, en daarna weer terug mocht naar een warm prima verblijf op de Canarische eilanden.
Na een dagje Graciosa, een heerlijke dag zeilen naar Lazarotte.
Daar kwamen we terecht in een hele grote commerciële haven en wie stond daar op de kade? Jaap en Elsa van de Sark. Het was weer heel gezellig om hun weer tegen te komen.
Zondag werd het besluit genomen dat Cor weer naar huis ging.
Ik moest me de komende maanden alleen gaan vermaken op deze schitterende eilanden.
S’ middags zijn Sander en ik nog door gevaren naar een 8 mile verder op gelegen ankerplek.
De volgende ochtend 13 november na eerst uitgeslapen te hebben( Sander) en gezwommen vertrekken we naar Fuertuventura. Verder dan we dachten. Ik moet op zoek naar een plaats om mijn boot een paar weken neer te leggen omdat ik een weekje naar huis gepland had om sinterklaas te vieren.
We belanden na veel motoren in Puerta Castillo , een heel klein haventje, duur voor wat er is, in een bruisend vakantieoord.
Er was weinig te onderhandelen, dus de volgende ochtend op tijd weer verder.
15 mile verder was Gran Tarajal. Een redelijk grote haven, veel meer dan we verwachten.
Aangekomen meteen op zoek naar een haven kantoor maar dat was er niet. Toen een Nederlands schip opgezocht en gevraagd of je voor deze haven moest reserveren en wat het havengeld was. En toen ook meteen besloten er te blijven alle conditie’s leken goed. Dit zou mijn plek voor de komende weken worden. We verlegde de boot naar een andere steiger en al gauw was het druk op de steiger. Tegenover ons lag een catamaran met een jong Nederlands stel. Ze stelde zich voor en nu bleek mijn naam een bekende voor hun te zijn. Ze hadden net op mijn site zitten kijken. Wat bleek nu ze hadden Joep de avond ervoor gesproken ,mijn eerste opstapper, en die had over mij verteld en Joep was nu opstapper op een ander schip twee boten verder. Kort daarna kwam hij aanlopen.
Het werd druk op de steiger, echt een heerlijk welkom zo. Dat had ik wel even nodig want ik zat er goed doorheen.
Donderdag na het ontbijt pakte Sander zijn spullen en ging met de bus richting vliegveld.
Nu was ik echt alleen, het besef maakte me triest
Op de steiger was het weer gezellig, er was aanloop genoeg van wat mensen die een praatje kwamen maken.
Tevens was ik druk met uitzoeken hoe ik van hier uit naar de vliegveld kon komen. Dat viel niet mee. Om van Fuertuventura naar Gran Canaria te komen. Tevens de optie bekeken om een nieuw vliegticket te boeken maar ook dat werd moeilijk.
Vrijdag werd hetzelfde verhaal, internet, vele gesprekken op de steiger en bij weer bij een andere Nederlander even wat gaan drinken. Zij bleven ook hangen op de Canarische eilanden.
Zaterdag. Ik hoorde redelijk vroeg de overbuurman vertrekken, maar kon de moet niet opbrengen mijn bed uit te gaan om gedag te zeggen. Maar al snel later vertrok ook het schip waar onder andere Joep op zat. Ik ging nu toch maar snel mijn bed uit,. schoot wat aan en kon nog net afscheid nemen. Daar waren mijn “vrienden” dan die me de eerste dagen zo fijn hadden opgevangen. Ik had er best moeite mee. Daar bleef ik dan , alleen achter aan een bijna lege steiger. Ik besefte dat dit veel vaker gaat gebeuren, mensen komen en gaan.
De dag doorgebracht met internet en hardlopen door wel een erg triest landschap, alles zwart en onbegroeid geef mij dan maar de Vughterheide.
Maar goed het was wel goed voor mijn mind
S’middags komt er een verrassing, Jaap en Elsa komen binnen varen. Wat was ik daar blij mee, ik had verwacht dat ze nu wel naar de Kaapverdische eilanden door waren.
Ik zat net toen er iemand langs kwam met een vraag en tevens vroeg of ik misschien even een pilsje kwam nemen. Ik zei dat ik na de douche langs zou komen.
Tijdens het douchen hield de bilgepomp op. En toen ik onder de vloer keek stonden de bakken vol met water. Ik kon de bilge pomp niet vinden. Ik heb met de hand het meeste water weg gehaald en ben hulp gaan halen. We kwamen er niet echt uit maar we konden in ieder geval wel ontdekken waar wat zat en wat er zou moeten werken. Er is daar een wir war van slangen en snoertjes.
Van hun kreeg ik de tip van een techneut een stukje verder op de steiger.
Ik heb zijn hulp ingeroepen. Na 1 uurtje kwam hij dan kijken ondertussen was de bilge pomp gaan werken. Ik had al een filter schoongemaakt maar dat was niet de oorzaak. Met hem hebben we de boel toch nog even uitgezocht en ik heb een paar tips gekregen waar ik zeker morgen mee aan de slag ga. Wie weet wordt ik ook nog wel een beetje een techneut. Ondertussen was het al 7 uur en ik kan weer de moet niet opbrengen om te koken dus trek een blik open. Lekker is anders maar het is vulling.
S’avonds bij Jaap en Elsa op de thee, lekker bij zitten kletsten.
Zondag , besloot ik na internet eens een boek te gaan pakken en in de zon te gaan zitten.
Ik wilde de boot nog poetsen maar stelde dat steeds uit. 1 kant glom al als nieuw maar de kant aan de steiger moest nog gedaan worden. Maar s’ middags kon ik een fiets lenen en besloot maar een uurtje te gaan fietsen. Daarna op de borrel bij de mensen die me gisteren al hadden uitgenodigd. Ik besloot nu echt te gaan koken , macaroni voor twee dagen. Maar het werd natuurlijk weer veel te veel, en ben Jaap en Elsa gaan vragen of ze mee aten. Dat was goed dus die hebben de rest van de avond hier ook gezeten.
Maandag mijn laatste dag voor vertrek naar Nederland.
De nacht zat vol met nacht merrie’s waarin ik gillend wakker werd, en nog meer enge dromen.
Dinsdag 20 november na weer een slechte nacht, vroeg op want het zou mijn reisdag worden.
Ik wilde van te voren nog even gaan hardlopen. Om 8 uur was ik al op weg. Bergtraining legde ik mezelf op. Dan zou ik maar drie kwartier nodig hebben om gebroken te zijn.
Daarna douchen,. En de boot ,voor een week, goed achterlaten. Alle kranen dicht, motor afsluiten enz. Ik had al de nodige mensen op de stieger ingelicht over mijn weekje Nederland, dus er zou goed op mijn boot gepast worden. Er loopt ook dag en nacht bewaking over de steiger, waar ik al een goed contact mee had dus ik kon de Liberty met een gerust hard achter laten. Nog even langs internet met een veel te zware koffer en om 10 uur was ik bij de bus. Die bracht me naar Morro Jabele, waar ik me in de haven liet afzetten, opzoek naar een Ferry. En wie zie ik daar in de haven liggen? De Sark van Jaap en Elsa. Ze waren niet aan boord. Ik mijn koffer daar even neergezet en even later kwam ik ze op de steiger tegen. Nog even wat gedronken en weer afscheid genomen want ze vertrokken die middag naar Tenerife. Ik moest tot 1 uur wachten voor het kantoor van de Ferry open ging. Ik kocht een ( veel te duur) ticket voor de overtocht naar Gran Canaria s’ middags om half 5. Gelukkig mocht ik mijn koffer daar op kantoor neerstallen.
Daarna ben ik het dorp ingelopen, ca 20 min. en kwam ik in een heel toeristisch geheel terecht. Vele terrassen aan het witte strand. Wat een verademing naar al die zwarte onbegroeide stranden en bergen op Lanzarotte en Fuertaventura. Waar ik nog steeds niet vrolijk van wordt. Wat kan een mens toch raar in elkaar zitten. Ik ontdekte bij mezelf dat ik liep te zingen toen ik langs het strand liep. Dit maakte me weer vrolijk.
Na een uur op het terras en een uurtje op het strand gezeten te hebben, ben ik weer terug gegaan naar de Ferry.
Om 7 uur kwam ik dan aan in Las Palmas. Met de bus naar het busstation, een hapje gegeten, wat gelezen en gecomputerd. Zo’n dag van hangen duurt toch wel lang. Uiteindelijk was ik om 10 uur op het vliegveld. Waar ik me moest vermaken tot de volgende ochtend 6 uur voor eindelijk mijn vlucht naar huis.
Ik had eigenlijk een iets te grote koffer en bleek ook te veel kilo’s te hebben. Ik trok vele kleren over elkaar aan, ik had de kapotte kop van spinacker boom bij me, die ik ook maar weg gooide. En zo nog wat andere dingen. En mijn verhaaltje klaar als ze die ene kilo ook nog te veel vonden. Maar het ging goed.
Woensdag 12 uur lande in weer in Eindhoven waar mijn zus me stond op te wachten.
Onderweg realiseerde ik me dat ik in tegenstelling tot de rest, een weekje vakantie ging vieren in een koud kikkerland, en daarna weer terug mocht naar een warm prima verblijf op de Canarische eilanden.
-
24 November 2012 - 16:47
Jan:
En zo kwam ik je ineens tegen in het clubschip van WV Neptunus. Leuk, maar we hebben elkaar te weinig gesproken. Wellicht zie ik je nog voordat je weer in het vliegtuig stapt en nieuwe kusten gaat ontdekken.
Tot snel.
Jan B -
24 November 2012 - 18:18
Freek En Gertrude:
Hoi Cynthia, geniet van je weekje Nederland. Superknap hoor wat je tot nu toe gedaan hebt! Wij doen het je niet na! -
25 November 2012 - 22:00
Harriette Van De Plas:
Ha Cynthia!
Als ik het zo lees, zou ik je dus zomaar deze week ineens ergens tegen kunnen komen...?! Een heel raar idee! Maar goed dat ik weet dat je in het land bent: dan weet ik dat ik geen spoken zie, als ik je zou zien!!
Meid wat heb je er een paar keer doorheen gezeten emotioneel, lees ik! Dat lijkt me heftig om dat te ervaren! Maar ik lees ook, dat je jezelf elke keer ook weer herpakt hebt! Hartstikke goed hoor!
Geniet van je weekje hier en geniet in het kwadraat als je straks weer terug bent op Las Islas Canarias....
Groetjes,
Harriette -
26 November 2012 - 06:41
Edna :
Hoi Cynthia, het klinkt als een mooie reis die je maakt, ook innerlijk. Het zal dan ook niet altijd gemakkelijk zijn. Mooi om te lezen dat je van heel veel momenten geniet en dat je beseft dat je veel zelf kun bereiken...je schreef dat je een paar keer niet de moed had om iets te doen maar je hebt mooi wel de moed om deze reis voort te zetten, knap....
Geniet van je daagjes in den bosch en alvast een goede terugreis. -
26 November 2012 - 19:52
Marjo:
Wat ben jij een doorbijter!! Welkom terug (voor even) in nederland!! Veel plezier in Sinterklaasland en voor straks een hele goede reis terug naar dat zonovergoten Canaria!!
Veel groeten! -
27 November 2012 - 17:49
Diny Van Bijnen:
Hoi Cinthya,
Leuk je even gesproken te hebben tijdens het hardlopen op de Vughtse Heide.
Woensdag vlieg je weer terug naar de Can eilanden.
Hopelijk heb je een goede vlucht en niet teveel wachttijd.
Nu kan ik je site wel vinden, en probeer je berichten te lezen.
Weet niet wanneer je weer in Nederland bent, dat lees ik dan wel.
Wens je een goede reis, en prettig verblijf.
Tot ziens.
Diny van Bijnen -
05 December 2012 - 18:05
Diny Van Bijnen:
Van harte gefeliciteerd met je 51e verjaardag.
Dat ga je zeker met een taart en een wijntje in het zonnetje vieren.
Ik wens je alvast een hele fijne dag toe.
Groetjes
Diny -
05 December 2012 - 18:05
Diny Van Bijnen:
Van harte gefeliciteerd met je 51e verjaardag.
Dat ga je zeker met een taart en een wijntje in het zonnetje vieren.
Ik wens je alvast een hele fijne dag toe.
Groetjes
Diny -
05 December 2012 - 18:05
Diny Van Bijnen:
Van harte gefeliciteerd met je 51e verjaardag.
Dat ga je zeker met een taart en een wijntje in het zonnetje vieren.
Ik wens je alvast een hele fijne dag toe.
Groetjes
Diny -
05 December 2012 - 18:05
Diny Van Bijnen:
Van harte gefeliciteerd met je 51e verjaardag.
Dat ga je zeker met een taart en een wijntje in het zonnetje vieren.
Ik wens je alvast een hele fijne dag toe.
Groetjes
Diny -
05 December 2012 - 20:41
Alice Van Hest:
lieve cynthia,
van harte gefeliciteerd! Vandaag word je 51 en ik weet nog als de dag van gisteren dat je geboren werd. Wat was ik trots op zo'n klein nichtje! En wat was je mooi!
Geniet in dit idiote kikkerland wat bijna op een bananenrepubliek gaat lijken en geniet daarna weer van de vrijheid!
dikke kus , alice
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
