De kinderen op bezoek.
Blijf op de hoogte en volg Cynthia
04 Februari 2014 | Spanje, Las Palmas de Gran Canaria
Januari 2014
Nieuw jaar, nieuw begin, of gewoon door gaan op het pad dat ik ben ingeslagen?
Ik heb een stap gezet en daar heb ik geen spijt van dus ga zo lekker verder op deze manier met mijn leven. Met het enige verschil dat ik niet meer in 1 jaar alle eilanden 3 keer ga bezoeken en bezeilen. Dat was zeer zeker de moeite waard en ook op de manier hoe ik het gedaan heb. Eerst vaak als opstapper en daarna nog een paar keer met de Liberty met en zonder opstappers.
Nu besluit ik het eerste deel van het jaar Las Palmas als thuis haven te gaan zien en de eilanden er om heen te bezeilen als ik daar opstappers voor heb en daarna waarschijnlijk van eiland te veranderen en de eilanden daarom heen als uitstapje te gebruiken. Dat betekend wat meer rust in het lijf.
Het jaar begint met mijn boot op de kant te zetten in Las Palmas. Na twee jaar moet er weer eens nieuwe antifouling onder. Ook moet de lager van mijn schroefas vervangen worden en wie weet kom ik nog wel meer dingen tegen. Cor heeft beloofd me te helpen en arriveert dus met de benodigde spullen, en zo kan ik dus na twee dagen weer te water.
Helaas ontdekken we zeker 80 kleine blaasjes van beginnende osmose. Dat kun je vergelijken als een soort roest, voor een polyester schip. Daar moet je wel meteen wat aan doen voor het hele schip onder zit en dan heb je een groter probleem.
Alle blaasjes worden weg geschuurd en moeten drogen. In Nederland zou dat weken duren maar hier gaat het veel sneller. En omdat ik na 2 dagen weer te water moet, besluiten we dat het voor nu wel kan.
Na een dag drogen stoppen we ze weer dicht met epoxyplamuur en als dat weer droog is schuren we de boel weer glad om er antifouling over heen te schilderen.
Over twee jaar maar eens kijken of het voldoende is geweest. Maar dan zijn we er op voorbereid. Tot laat in de avond zijn we met al het werk bezig. Gelukkig is het terrein goed verlicht en de temperatuur goed om lekker aan de slag te blijven.
Dan gaat de Liberty weer te water, altijd weer een goed gevoel en een karwij achter de rug waar ik al een tijdje tegen aan zat te hikken.
De dagen daarna mijn nieuwe grootzeil er op, nu wel de goede maat. Ook mijn voorzeil is hersteld van de schade die het heeft opgelopen. Fout van de zeilmaker Sailselect.nl uit Uitdam in Nederland.
Een zeil van 1,5 jaar oud mag niet op de naden al helemaal kapot zijn geschuurd. Vlg Sailselect, oorzaak zon, maar dat is onzin. Ik doe na elke zeiltocht mijn huik over de fok dus optimale bescherming en dan mag een zeil niet zo snel kapot zijn. Ik heb nu ook weer de klacht bij ze neergelegd dat het zeil echt niet te trimmen is, dat heb ik ook al een jaar geleden gemeld. En door twee zeilmakers nu bevestigd dat het niet goed gemaakt is. Niet voor mijn schip in ieder geval.
Ook mijn rolsysteem werkt al een tijdje niet soepel en Cor ontdekt dat mijn voorstag er niet recht doorgaat dus blijft hij regelmatig aan het rolsysteem hangen. Hij vind daar natuurlijk een oplossing voor.
Toen de kinderen arriveerde waren de grote klussen gedaan en hopelijk blijft het hier even bij.
Rob was de eerste die arriveerde op zondag 19 januari. Het waait hard en na een lunch in een café wandelen we naar de westkust van Las Palmas. We hebben moeite om recht te lopen en moeten regelmatig op zij springen om de overslaande golven over de kade muur te ontwijken.
Na een wijntje in een beschut cafeetje gaan we een hapje eten in 1 van de vele restaurantjes die Las Palmas rijk is. Het is heerlijk om weer bij te kletsen over alle dingen die ons bezig houden.
We spreken elkaar veel per telefoon of whatsapp maar dit is toch anders.
Omdat hij hier twee weken is lijkt het hem leuk om zijn duikbrevet, Padi open water, te halen. Dus we regelen een duikschool en zo kan hij dinsdag beginnen met zijn eerste duikles in het zwembad. De maandag wordt besteed aan de theorie via een dvd en.
Dinsdag komen Susan en haar vriendje Ben aan. Volgens de weerberichten gaat het de komende week heel hard waaien dus van zeilen zal er niet veel komen.
Daarom besluiten we woensdag maar meteen eerst te gaan zeilen want vanaf woensdag avond zal het niet meer gaan lukken. Het is Ben zijn eerste zeilervaring .
Hij begint vol goede moed achter het stuur. Helaas na een paar uurtjes moet hij toch toegeven dat hij dreigt zee ziek te worden. Maar hij houd de boel binnen en het wordt een mooie zeiltocht.
Mijn Spaanse buurman biedt spontaan zijn auto ter beschikking , om te gebruiken als we het eiland willen verkennen. Het is een hele grote luxe auto en daar maken we dan ook gebruik van. We gaan een keer door de bergen rijden na eerst een wandeling rond de kater te hebben gedaan.
Helaas is het weer niet al te best in Las Palmas, veel regen, wolken en wind, iets wat ik een heel jaar niet eerder heb mee gemaakt . Nu gaan we dus maar een paar keer met de auto naar het zuiden. Waar dus altijd de zon schijnt. Het is een heerlijke wetenschap dat de zon er altijd is op nog geen 40 km van Las Palmas vandaan. Ook van golfsurfen komt het niet want zelfs daarvoor zijn de golven te groot en heftig vind de verhuurder.
Zondag 26 januari gaan Ben en Susan weer naar huis en haal ik Maartje( vriendin van Rob) van het vliegveld die nu een weekje komt.
Vandaag is de Marathon van Las Palmas en het is een drukte van jewelste.
Ook is er een loop van 10 en 21 km. We ( Susan, Ben, Rob en ik)besluiten spontaan er volgend jaar ook bij te zijn. Ik ga er zeker voor trainen, een mooi doel vind ik. Het is een stralende zonnige dag. Rob heeft zijn eerste dag duiken in het open water.
Helaas zijn de dagen er na ook een wisseling van regen en zon en veel wind.
Weer gaan we met de auto naar het zuiden voor de zon en de andere dagen is Rob druk om zijn Padi te halen.
De laatste dag is de wind wat minder en maken we er een zeildag van. Wel is er een gereefd grootzeil nodig en een regenjas maar dat mag de pret niet drukken.
Het is een heerlijke sportieve zeildag. We komen toch met een kleurtje in ons gezicht weer de haven binnen.
Zondag 2 februari gaat het grut weer naar huis
Het waren gezellige weken en ze hebben me beloofd zo gauw het werk het toelaat ze weer op de steiger zullen staan.
Het is toch wel heerlijk een moeder te hebben die op haar boot woont in het ( meestal ) zonnige zuiden en die de zelfde passie deelt, het zeilen dus. En zoals nu blijkt, als het van zeilen niet komt er genoeg andere dingen zijn om je hier te vermaken.
Er is echter niet zoveel tijd om op adem te komen want vandaag, dinsdag ,staat Mariska al weer op het vliegveld. Dus gisteren en vandaag heb ik het druk met lakens wassen, opruimen en boodschappen doen.
Nieuw jaar, nieuw begin, of gewoon door gaan op het pad dat ik ben ingeslagen?
Ik heb een stap gezet en daar heb ik geen spijt van dus ga zo lekker verder op deze manier met mijn leven. Met het enige verschil dat ik niet meer in 1 jaar alle eilanden 3 keer ga bezoeken en bezeilen. Dat was zeer zeker de moeite waard en ook op de manier hoe ik het gedaan heb. Eerst vaak als opstapper en daarna nog een paar keer met de Liberty met en zonder opstappers.
Nu besluit ik het eerste deel van het jaar Las Palmas als thuis haven te gaan zien en de eilanden er om heen te bezeilen als ik daar opstappers voor heb en daarna waarschijnlijk van eiland te veranderen en de eilanden daarom heen als uitstapje te gebruiken. Dat betekend wat meer rust in het lijf.
Het jaar begint met mijn boot op de kant te zetten in Las Palmas. Na twee jaar moet er weer eens nieuwe antifouling onder. Ook moet de lager van mijn schroefas vervangen worden en wie weet kom ik nog wel meer dingen tegen. Cor heeft beloofd me te helpen en arriveert dus met de benodigde spullen, en zo kan ik dus na twee dagen weer te water.
Helaas ontdekken we zeker 80 kleine blaasjes van beginnende osmose. Dat kun je vergelijken als een soort roest, voor een polyester schip. Daar moet je wel meteen wat aan doen voor het hele schip onder zit en dan heb je een groter probleem.
Alle blaasjes worden weg geschuurd en moeten drogen. In Nederland zou dat weken duren maar hier gaat het veel sneller. En omdat ik na 2 dagen weer te water moet, besluiten we dat het voor nu wel kan.
Na een dag drogen stoppen we ze weer dicht met epoxyplamuur en als dat weer droog is schuren we de boel weer glad om er antifouling over heen te schilderen.
Over twee jaar maar eens kijken of het voldoende is geweest. Maar dan zijn we er op voorbereid. Tot laat in de avond zijn we met al het werk bezig. Gelukkig is het terrein goed verlicht en de temperatuur goed om lekker aan de slag te blijven.
Dan gaat de Liberty weer te water, altijd weer een goed gevoel en een karwij achter de rug waar ik al een tijdje tegen aan zat te hikken.
De dagen daarna mijn nieuwe grootzeil er op, nu wel de goede maat. Ook mijn voorzeil is hersteld van de schade die het heeft opgelopen. Fout van de zeilmaker Sailselect.nl uit Uitdam in Nederland.
Een zeil van 1,5 jaar oud mag niet op de naden al helemaal kapot zijn geschuurd. Vlg Sailselect, oorzaak zon, maar dat is onzin. Ik doe na elke zeiltocht mijn huik over de fok dus optimale bescherming en dan mag een zeil niet zo snel kapot zijn. Ik heb nu ook weer de klacht bij ze neergelegd dat het zeil echt niet te trimmen is, dat heb ik ook al een jaar geleden gemeld. En door twee zeilmakers nu bevestigd dat het niet goed gemaakt is. Niet voor mijn schip in ieder geval.
Ook mijn rolsysteem werkt al een tijdje niet soepel en Cor ontdekt dat mijn voorstag er niet recht doorgaat dus blijft hij regelmatig aan het rolsysteem hangen. Hij vind daar natuurlijk een oplossing voor.
Toen de kinderen arriveerde waren de grote klussen gedaan en hopelijk blijft het hier even bij.
Rob was de eerste die arriveerde op zondag 19 januari. Het waait hard en na een lunch in een café wandelen we naar de westkust van Las Palmas. We hebben moeite om recht te lopen en moeten regelmatig op zij springen om de overslaande golven over de kade muur te ontwijken.
Na een wijntje in een beschut cafeetje gaan we een hapje eten in 1 van de vele restaurantjes die Las Palmas rijk is. Het is heerlijk om weer bij te kletsen over alle dingen die ons bezig houden.
We spreken elkaar veel per telefoon of whatsapp maar dit is toch anders.
Omdat hij hier twee weken is lijkt het hem leuk om zijn duikbrevet, Padi open water, te halen. Dus we regelen een duikschool en zo kan hij dinsdag beginnen met zijn eerste duikles in het zwembad. De maandag wordt besteed aan de theorie via een dvd en.
Dinsdag komen Susan en haar vriendje Ben aan. Volgens de weerberichten gaat het de komende week heel hard waaien dus van zeilen zal er niet veel komen.
Daarom besluiten we woensdag maar meteen eerst te gaan zeilen want vanaf woensdag avond zal het niet meer gaan lukken. Het is Ben zijn eerste zeilervaring .
Hij begint vol goede moed achter het stuur. Helaas na een paar uurtjes moet hij toch toegeven dat hij dreigt zee ziek te worden. Maar hij houd de boel binnen en het wordt een mooie zeiltocht.
Mijn Spaanse buurman biedt spontaan zijn auto ter beschikking , om te gebruiken als we het eiland willen verkennen. Het is een hele grote luxe auto en daar maken we dan ook gebruik van. We gaan een keer door de bergen rijden na eerst een wandeling rond de kater te hebben gedaan.
Helaas is het weer niet al te best in Las Palmas, veel regen, wolken en wind, iets wat ik een heel jaar niet eerder heb mee gemaakt . Nu gaan we dus maar een paar keer met de auto naar het zuiden. Waar dus altijd de zon schijnt. Het is een heerlijke wetenschap dat de zon er altijd is op nog geen 40 km van Las Palmas vandaan. Ook van golfsurfen komt het niet want zelfs daarvoor zijn de golven te groot en heftig vind de verhuurder.
Zondag 26 januari gaan Ben en Susan weer naar huis en haal ik Maartje( vriendin van Rob) van het vliegveld die nu een weekje komt.
Vandaag is de Marathon van Las Palmas en het is een drukte van jewelste.
Ook is er een loop van 10 en 21 km. We ( Susan, Ben, Rob en ik)besluiten spontaan er volgend jaar ook bij te zijn. Ik ga er zeker voor trainen, een mooi doel vind ik. Het is een stralende zonnige dag. Rob heeft zijn eerste dag duiken in het open water.
Helaas zijn de dagen er na ook een wisseling van regen en zon en veel wind.
Weer gaan we met de auto naar het zuiden voor de zon en de andere dagen is Rob druk om zijn Padi te halen.
De laatste dag is de wind wat minder en maken we er een zeildag van. Wel is er een gereefd grootzeil nodig en een regenjas maar dat mag de pret niet drukken.
Het is een heerlijke sportieve zeildag. We komen toch met een kleurtje in ons gezicht weer de haven binnen.
Zondag 2 februari gaat het grut weer naar huis
Het waren gezellige weken en ze hebben me beloofd zo gauw het werk het toelaat ze weer op de steiger zullen staan.
Het is toch wel heerlijk een moeder te hebben die op haar boot woont in het ( meestal ) zonnige zuiden en die de zelfde passie deelt, het zeilen dus. En zoals nu blijkt, als het van zeilen niet komt er genoeg andere dingen zijn om je hier te vermaken.
Er is echter niet zoveel tijd om op adem te komen want vandaag, dinsdag ,staat Mariska al weer op het vliegveld. Dus gisteren en vandaag heb ik het druk met lakens wassen, opruimen en boodschappen doen.
-
04 Februari 2014 - 18:25
Jos Buskens:
Weer een leuk verhaal Cyn over het wel en wee van een varende moeder, ze boffen toch maar die kids van jou. Je hebt twee jaar geleden veel opgegeven en achtergelaten maar ik weet zeker dat je daar geen spijt van hebt, alhoewel...een stevige winter van -10graden met een zonnetje erbij, zal je toch wel eens missen. Misschien tref je het in maart als je weer naar Hollanda komt.
In april hoop ik een weekje bij je logeren, iets waar ik heel erg naar uitkijk. Even proeven aan jouw leven in de Canaries.
Hou je roer recht, je oog op de horizon en een knik in de schoot! Groetjes Jos -
04 Februari 2014 - 20:36
Cor:
Wat fijn voor je Cynthia dat je zo'n goede hulp hebt gehad bij de reparaties en het in de antifouling zetten van je boot. Daar bof je toch maar mee, anders had je dat allemaal zelf moeten doen en dat lijkt me ook niet makkelijk.
Groetjes Cor. -
21 Februari 2014 - 16:09
Alice Van Hest:
lieve Cynthia,
heeeeee wat heerlijk om jouw reisverslagen weer te lezen. Ik vind het zo super dat jij dit doet en dat jouw kinderen daar dan ook lekker van kunnen genieten. Toch missen we je wel in Nederland. Odylle en Astrid zag ik op Jets crematie. Ik ben er nog helemaal van ondersteboven. heb het ook erg druk met de afwikkeling: kpn en Vodafone en canal plus en zo willen niet van het abonnement af en dan moet je maar schrijven en schrijven. Daarnaast de accountant want de afwikkeling van Lex was ook nog niet helemaal klaar. Jet haar hondje is nu hier en dat vind ik zo fijn: het beestje houdt me goed bezig.
Komt Marléne nog? Ze is bijna jarig! Misschien ben je wel in Nederland voor haar verjaardag!
Heeeee, ik heb verder wel heel speciaal nieuws: Robin en Ingrid gaan met mij naar Australie naar Riet en Colin. We gaan 22 juni weg en blijven tot 8 juli. Ik vind het super leuk want het zijn zo'n mooie kordate dames! We gaan veel lachen en oude herinneringen ophalen. Riet in Australie kon het niet geloven en zat te huilen van emotie achter de computer.
Lieve Cynthia, wanneer oh wanneer zie ik je weer eens?
Kuskus Alice (en ook van Henk hoor!) -
25 Februari 2014 - 14:48
Marc Van Der Voort:
Lieve Cynthia,
Nooit geweten dat je in de voetsporen van je vader deze onderneming bent aangegaan. Zat je verhaal te lezen in het clubblad van WV Neptunus. Ben nu bezig om lid te worden van de vereniging, heb 10 jaar in de jachthaven in Kerkdriel gelegen met een Randmeer, had geen tijd meer over voor nog meer verenigings-leven, daar is nu wat meer rust in gekomen. Heb inmiddels een andere boot gekocht en vond het ook tijd voor een andere thuishaven. Volgens mijn informatie moet het een goede en gezellige vereniging zijn waar je graag lid van wil zijn. Zeezeilen is en blijft fantastisch, ben nu 3 keer met een aantal hockeymaten naar St. Maarten geweest om de Heinikenregatta te zeilen, in 2012 zijn we 2 geworden in de bareboat klasse. Dit jaar gaan we niet omdat ik volgende week met carnaval 50 word, thuis vonden ze het dan gezelliger als ik hier zou zijn. Ook een leuk feestje toch !! Begrijp ik nou goed dat je voor vast op de boot woont en ook niet meer terugkeert ? Groeten & kusjes van een Oeteldonker. Behouden vaart.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
