Weekje Jos op de Liberty
Door: Cynthia en Jos
Blijf op de hoogte en volg Cynthia
20 April 2014 | Spanje, Las Palmas de Gran Canaria
Nu ik zo veel weg ben, heb ik altijd het gevoel, als ik dan in Nederland ben, ik ook alles wat in mijn mogelijkheden ligt voor de kids er te zijn en wat voor ze te doen.
Dus mijn week thuis is gevuld met Auto laten keuren, de H’aloa, het bootje van de kinderen, klaar maken voor de zomer, schuren, en opnieuw in de antifouling zetten en te water laten.
Elke dag de afwas doen, veel koken en het appartement van Rob een flinke schoonmaak beurt te geven.
Niet dat ze het zelf niet doen maar ach moeders denken het altijd beter te kunnen.
En ze hebben zo’n druk leven met studeren en de kost verdienen, een helpende hand af en toe is dan fijn.
Na een week vind ik dat mijn taak er weer voor even op zit en pak ik het vliegtuig naar de Liberty.
Na een maand van afwezigheid, is het ook weer nodig om daar aan de slag te gaan. Het regent hier zand van de Sahara , dus het is nodig. Groots inkopen doen bij de supermarkt en tussen door flink blijven trainen met hardlopen, want in Nederland op de weegschaal zag ik dat k het laatste half jaar 5 kilo ben aan gekomen en die moeten er weer af. Dus zet ik mezelf ook op een streng dieet.
Twee dagen na mij, komt Jos voor een weekje over.
Ik ken Jos al bijna 20 jaar van mijn zeilclub Neptunus.
Het is nu een man van 74 jaar maar nog erg actief. Al die jaren is hij mijn steun en toeverlaat geweest.
En de laatste twee jaar mijn dagelijks contact. Hij houd via Marinetraffic en Whatsapp bij waar ik ben, hoe ik zeil en geeft raad als ik er om vraag. Stuurt regelmatig de nodige informatie door en volgt mijn website op de voet.
Zelfs bij nachtelijke zeiltochten blijft hij wakker om me te volgen en me mentaal te steunen als ik dat nodig heb.
Mijn familie vind dat ook heerlijk, ze weten dat in al mij avonturen er een Jos is die me in de gaten houd. Kortom een gouden man voor mij. En nu heeft hij dan toch besloten om eens echt te kijken waarom ik maar niet meer terug kom.
De eerste dagen verkennen we Las Palmas, de lange stukken op een eclectische fiets die ik geleend heb van vrienden. Daarna zeilen we naar het zuiden. Er is voor de hele week geen wind voorspeld maar we hebben geluk het wordt een hele fijne zeiltocht.
Zon en wind genoeg om ruim voor het donker aan te komen. De verhalen en de vele foto’s gaan leven bij Jos.
Het is allemaal nog mooier dan hij zich had voorgesteld. Ook bezoeken we natuurlijk Mogan waar we helaas niet kunnen blijven omdat de Spanaarden vakantie hebben en die hebben alle plaatsen gereserveerd. Op zich kunnen we overal goed ankeren. Maar nu moeten we iedere keer met de dingy naar de kant en Jos is niet de jongste meer, maar ik verbaas me steeds weer dat hij toch droog in die wiebelende , beetje kleine, bijboot stapt.
Soms eten we op de kant een hapje en gaan we naar live muziek luisteren op 1 van de vele terrasjes.
De laatste dag breng ik Jos naar het vliegveld. Dat betekend half 4 in de ochtend op, met koffer in de bijboot en met een geleende auto een uurtje naar het vliegveld rijden. Wat een onderneming. En wat heb ik een bewondering voor Jos die dat toch allemaal maar gewoon doet.
Weekje bij Cynthia op de Liberty.
Het moest er ooit eens van komen, na alle verhalen over gelukkige, mooie, maar ook bange momenten, wilde ik nu eens zelf meemaken wat het is om te wonen en werken op een zeilboot in de Canaries.
Vanaf het moment dat zij lang geleden met haar dochtertje op de haven kwam en vroeg of ze me mee kon helpen met het werk wat ik aan het doen was, dacht ik “hé dit is een spontane meid die weet wat ze wil” Binnen onze vereniging was ze niet de meest ervaren zeilster maar wel de fanatiekste.
Tijdens de tochten van onze vereniging was zij degenen die al uren van tevoren vertrok want zij moest en zou zeilen.
Na haar vertrek uit Nederland waarbij ik haar vergezelde van achter mijn PC merkte ik dat zij nog steeds zo gedreven was, maar dat niet alleen, ik zag haar groeien van dag tot dag tijdens haar tocht naar het Zuiden. Toen ik dan ook deze week bij haar aan boord was bleek dat het nog steeds de gedreven zeilster was van voorheen maar nu met een berg ervaring. Zoals ze zelf zegt , ze heeft veel geleerd van haar eigen fouten maar ook van de vele “zee-nomaden” die zij inmiddels tot haar vriendenkring mag noemen en die haar als “solozeilster” hoog inschatten. Dat ondervond ik toen ik vrijdagavond aankwam en meteen kennis kon maken met deze fantastische groep mensen op de wekelijkse “Hollandse avond” die zij in het leven heeft geroepen.
We hebben samen een paar geweldige zeiltochten gemaakt op dat prachtige water van de Atlantische oceaan met zijn altijd aanwezige lange deining, zeker die ene tocht om het eiland waarbij we de zon op zien komen.
Voor anker in een baai met nog meerdere schepen kijken we uit op een heel mooi plaatsje, een beetje haar vaste stek, en tijdens de prachtige zonsondergang , verteld ze honderd uit over haar tochten naar de omliggende eilanden van de Canaries.
In deze week heb ik ook ervaren dat ze een geweldige gastvrouw is, voor mij en voor de gasten die bij haar geboekt hebben. De laatste dag had ze een “charter” zoals zij dat noemt en kwam een Nederlands stel aan boord. Ook dat wou ik meemaken, hoe ze uiteindelijk aan de kost komt. Ze doet dat met een enorm enthousiasme en flair, de gasten voelen zich meteen echt op hun gemak.
Cynthia je hebt me een fantastische week bezorgd waar ik nog lang met genoegen aan terug zal denken en de naam waarmee je mij voorstelde aan je vrienden “Jos, een beetje mijn tweede vader” daar voel ik me wel een beetje mee vereerd.
Bedankt voor alles.
Jos (een beetje je tweede vader)
-
21 April 2014 - 00:46
Gerdie:
Leuk verhaal weer. Fijn dat Jos heeft genoten van de week op de liberty. Kon natuurlijk niet anders in die omgeving. Fiets deed het goed? Groetjes en hopelijk tot snel!!! -
21 April 2014 - 01:28
Mariska Van Gelder:
Dag lieve chynti wat een mooi verslag jij leeft je droom
Waarvan wij mee mogen genieten en veel levensenergie van op doen
Toppy xx have fun as ever -
28 April 2014 - 18:55
Ja Goedhart:
Hoi Cynthia. Leuk dat jij ook in Suriname bent geweest. Ik heb samen met Hans de Kulkuri overgezeild van Kaap Verdie naar Suriname. Daarna ben ik nog een dag of 10 in Suriname gebleven. Fijn dat het goed met je gaat.
Groetjes, jan -
28 April 2014 - 18:56
Jan Goedhart:
Hoi Cynthia. Leuk dat jij ook in Suriname bent geweest. Ik heb samen met Hans de Kulkuri overgezeild van Kaap Verdie naar Suriname. Daarna ben ik nog een dag of 10 in Suriname gebleven. Fijn dat het goed met je gaat.
Groetjes, Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley