Het opstappersverhaal van Rene en Krijn van Santvo
Door: Rene
Blijf op de hoogte en volg Cynthia
29 Oktober 2012 | Portugal, Lagos
Twee opstappers “los Santvoortos”
Het verhaal van alle opstappers begint bijna hetzelfde: dan komt er een mailtje binnen. Van Cynthia; ga je mee van Lissabon naar lagos?
Drie Sms’s jes later hebben we gezamenlijk besloten dat ik samen met Krijn een week mee ga zeilen in de week na de herfstvakantie. Nog twee problemen op te lossen. Ik had dienst en die moet ik dus ruilen met een collega, en Krijn moet vrij krijgen van school. Ook deze zaken vielen goed te regelen. Twee weken voor vertrek is alles officieel geregeld en hebben we ook een ticket geboekt.
Afvaart in Lissabon, op naar Lagos
In Lissabon wisselt de bemanning, Susan gaat naar huis, en wij krijgen een mooie kooi in de voor kajuit. De volgende dag varen we uit, een mooi windje en een stuk van 30 mijl, prima om ingewerkt te worden want we weten werkelijk nog niets van de boot. Daarvoor is echter weinig tijd, we hebben alle aandacht nodig voor het verlaten van Lissabon, de gronden voor de kust zorgen voor een wel hele ruwe start. We butsen ons een weg naar diep water, terwijl de branding golf na golf over ons heen slaat.
Zo, dat is een heel stevig begin van de reis.
Na een half uur begeeft de buik van krijn het ook. Inhoud netjes overboord, maar Krijn is de hele dag doodziek en ligt hij op de bank in de kuip. Ik hoop dat dat maar snel beter gaat. In de avond , als we in Sesimbra liggen, dan is zijn zeeziekte weer snel voorbij. De volgende dagen keert het niet terug, op de langste tocht na dan.
Het leven aanboord
Tja, hoe gaan we koken, wat vindt iedereen lekker? Al die praktische dingen lijken we af te willen spreken, toch is de praktijk anders. Op een of andere manier hebben we een makkelijke manier gevonden om alles te regelen en af te stemmen. We eten heerlijk, al heb ik om een plekje in de keuken moeten knokken. Ook de eerste zeevis die Krijn heeft gevangen (een zeebaars) is heerlijk als voorgerecht.
Zeilen tot je erbij neervalt
De zeiltochten zijn verder prima verlopen. We worden steeds meer een team, en dat is maar goed ook, want de 66 mijl van Sines naar Sagres wordt het kroonstuk, met daarbij als hoogtepunt het ronden van de Kaap Vincent. We vertrekken midden in de nacht, met een dubbelgereefd grootzeil. Dat blijkt niet overbodig want de golfhoogte van 3 meter blijkt waar…en dat in de nacht.. We zien niets aankomen en af en toe een flinke bui. Dat maakt kwa regen niet uit, maar de windvlagen gaan naar de 25 knopen, dan in de plensbui weer terug naar 12, vervolgen wat nastoten, en dan weer, tot de volgende bui stabiel 15 knopen. Uiteindelijk zijn we blij als het licht wordt en de golven terug gaan naar 2 meter. Op naar de Kaap. Krijn heeft zijn zeeziekte weer terug gekregen ,doodziek in de kajuit, samen met de hond op de bank slaapt hij 24 uur aan een stuk. We ronden de kaap, de KAAP, dat mag met hoofdletters, want de oceaan is daar behoorlijk in de kluts. Een wij erbij. Maar goed, we zijn zo goed ingespeeld op elkaar, dat we dit nu aankunnen. Op naar Lagos en met donker binnenlopen of snel een baai pakken, de eerste na de kaap? We besluiten het laatste. Krijn is snel weer op de been en wij zijn bek-af. Om 8 uur ’s-Avonds gaan we slapen..de klok rond. Morgen het laatste stukje, een happysailing stuk van 15 mijl. …..in korte broek en zonnebril…
De laatste mijlen zijn super mooi. De kust is prachtig en Krijn is helemaal beter. We halen alles uit de kast, de mooi gekleurde halfwinder gaat op, Krijn aan het roer, de makreellijnen uit..tja dit is zeezeilen optima-forma.
Als klap op de vuurpijl komt daar een ais –alarm binnen…van de Olle-p . aanvaringsalarm!!!! Dat is Pap roept Cynthia uit en er volgt een vrolijke ontmoeting op zee met Cor die samen met Hans ons tegemoet komt zeilen…wat een mooie ontvangst. We zeilen de laatste 8 mijl samen op en groeten het oude waterfort met een diepe buiging , einde van een prachtige , leerzame en veilige reis. Morgen naar Faro en ons kleine en koude kikkerlandje.
Rest ons (Rene en Krijn) niets anders dan Cynthia heel erg hartelijk te bedanken voor deze fantastische , mooi, leerzame en veilige trip. Wij gaan nog wel een keer mee!
Groeten van Rene en Krijn op hun maiden-ocean-trip!
Het verhaal van alle opstappers begint bijna hetzelfde: dan komt er een mailtje binnen. Van Cynthia; ga je mee van Lissabon naar lagos?
Drie Sms’s jes later hebben we gezamenlijk besloten dat ik samen met Krijn een week mee ga zeilen in de week na de herfstvakantie. Nog twee problemen op te lossen. Ik had dienst en die moet ik dus ruilen met een collega, en Krijn moet vrij krijgen van school. Ook deze zaken vielen goed te regelen. Twee weken voor vertrek is alles officieel geregeld en hebben we ook een ticket geboekt.
Afvaart in Lissabon, op naar Lagos
In Lissabon wisselt de bemanning, Susan gaat naar huis, en wij krijgen een mooie kooi in de voor kajuit. De volgende dag varen we uit, een mooi windje en een stuk van 30 mijl, prima om ingewerkt te worden want we weten werkelijk nog niets van de boot. Daarvoor is echter weinig tijd, we hebben alle aandacht nodig voor het verlaten van Lissabon, de gronden voor de kust zorgen voor een wel hele ruwe start. We butsen ons een weg naar diep water, terwijl de branding golf na golf over ons heen slaat.
Zo, dat is een heel stevig begin van de reis.
Na een half uur begeeft de buik van krijn het ook. Inhoud netjes overboord, maar Krijn is de hele dag doodziek en ligt hij op de bank in de kuip. Ik hoop dat dat maar snel beter gaat. In de avond , als we in Sesimbra liggen, dan is zijn zeeziekte weer snel voorbij. De volgende dagen keert het niet terug, op de langste tocht na dan.
Het leven aanboord
Tja, hoe gaan we koken, wat vindt iedereen lekker? Al die praktische dingen lijken we af te willen spreken, toch is de praktijk anders. Op een of andere manier hebben we een makkelijke manier gevonden om alles te regelen en af te stemmen. We eten heerlijk, al heb ik om een plekje in de keuken moeten knokken. Ook de eerste zeevis die Krijn heeft gevangen (een zeebaars) is heerlijk als voorgerecht.
Zeilen tot je erbij neervalt
De zeiltochten zijn verder prima verlopen. We worden steeds meer een team, en dat is maar goed ook, want de 66 mijl van Sines naar Sagres wordt het kroonstuk, met daarbij als hoogtepunt het ronden van de Kaap Vincent. We vertrekken midden in de nacht, met een dubbelgereefd grootzeil. Dat blijkt niet overbodig want de golfhoogte van 3 meter blijkt waar…en dat in de nacht.. We zien niets aankomen en af en toe een flinke bui. Dat maakt kwa regen niet uit, maar de windvlagen gaan naar de 25 knopen, dan in de plensbui weer terug naar 12, vervolgen wat nastoten, en dan weer, tot de volgende bui stabiel 15 knopen. Uiteindelijk zijn we blij als het licht wordt en de golven terug gaan naar 2 meter. Op naar de Kaap. Krijn heeft zijn zeeziekte weer terug gekregen ,doodziek in de kajuit, samen met de hond op de bank slaapt hij 24 uur aan een stuk. We ronden de kaap, de KAAP, dat mag met hoofdletters, want de oceaan is daar behoorlijk in de kluts. Een wij erbij. Maar goed, we zijn zo goed ingespeeld op elkaar, dat we dit nu aankunnen. Op naar Lagos en met donker binnenlopen of snel een baai pakken, de eerste na de kaap? We besluiten het laatste. Krijn is snel weer op de been en wij zijn bek-af. Om 8 uur ’s-Avonds gaan we slapen..de klok rond. Morgen het laatste stukje, een happysailing stuk van 15 mijl. …..in korte broek en zonnebril…
De laatste mijlen zijn super mooi. De kust is prachtig en Krijn is helemaal beter. We halen alles uit de kast, de mooi gekleurde halfwinder gaat op, Krijn aan het roer, de makreellijnen uit..tja dit is zeezeilen optima-forma.
Als klap op de vuurpijl komt daar een ais –alarm binnen…van de Olle-p . aanvaringsalarm!!!! Dat is Pap roept Cynthia uit en er volgt een vrolijke ontmoeting op zee met Cor die samen met Hans ons tegemoet komt zeilen…wat een mooie ontvangst. We zeilen de laatste 8 mijl samen op en groeten het oude waterfort met een diepe buiging , einde van een prachtige , leerzame en veilige reis. Morgen naar Faro en ons kleine en koude kikkerlandje.
Rest ons (Rene en Krijn) niets anders dan Cynthia heel erg hartelijk te bedanken voor deze fantastische , mooi, leerzame en veilige trip. Wij gaan nog wel een keer mee!
Groeten van Rene en Krijn op hun maiden-ocean-trip!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
