Camaret(Brest) Eindelijk de wind in de rug.

5 augustus zondag

8 uur op want de zon scheen, brood halen na het ontbijt water tanken, nog wat opruimen en de voorkajuit leeg maken voor Joep.
Boodschappen gedaan voor de eerste dagen. Toen was het 1 uur.
Wat nu? De zon kwam niet echt door en kon geen rust vinden om te lezen.
Dus ben gaan hardlopen, waarbij ik mijn hoofd weer een beetje leeg mee hoopte te maken. Nu leeg was hij niet maar de boel was wel meer op een rijtje gezet.

Na het douchen, op naar het station, want Joep had per mail geschreven om 4 uur daar te zijn.
Het is ca 20 minuten lopen, 3 kwartier wachten nog geen Joep. Shit dacht ik, komt deze opstapper ook niet, maar dat leek me niet misschien heb ik de mail niet goed gelezen.
De telefoon nam hij niet op. De volgende trein uit Parijs zou om 6 uur aankomen.
Ik maakte me nog niet echt zorgen, maar besloot er dan maar een weekje alleen op uit te gaan als hij echt niet kwam. De mail nagekeken maar er stond echt 16.00 uur.
Nu goed om 6 uur nogmaals naar het station en daar was hij dan. Hij had zelf een typefout gemaakt. Kan gebeuren.
Aan boord gekomen, heb ik gekookt en zijn we nog even over de muur rond Saint Malo gewandeld.

6 augustus maandag

7 uur op want we wisten nog niet van elkaar hoeveel tijd we nodig hadden om zeilklaar te zijn. Brood gehaald en om 8 uur voor de sluis gaan liggen. Half 9 ging hij open en om 9 uur waren we er door.
Er stond een stevige ZW wind en je raad het al op de kop.
Het werden 60 zware milen. Een rommelige zee maakte dat we ons allebei niet echt happy voelde. Dus weinig gegeten en 12 uur later, om 9 uur lagen we eindelijk weer aan de steiger in Lezardieux. Een riviertje 5 mile het binnenland in. Er stond een harde stroming wat er voor zorgen dat ik veel moeite had om de box in te komen. Na enkele keren het opnieuw geprobeerd te hebben, stond de hele steiger , vol Engelse, me op te vangen en kreeg ik een applaus toen het uiteindelijk gelukt was.
Zouden ze dat bij een man ook doen?

Al vlug zochten we ons bed op.

7 augustus dinsdag

Vroeg konden we niet weg ivm de stroom. Maar we lagen tussen twee schepen in en we moesten dus wel om 7 uur ons bed uit om de buurman er tussenuit te laten. Het was mooi weer en voor hij weg was, had ik geen zin meer om terug naar bed te gaan, hoewel ik nog wel moe was. Had de hele nacht tegen de stromingen in liggen vechten.
Joep heeft de Liberty afgespoeld met zoet water, dat is een opdracht die hij zichzelf geeft elke keer als het mogelijk is. Daarna brood gehaald, dan zag hij ook waar we de dag ervoor beland waren. Hij voelde zich wel beroerd en gaf na het ontbijt dan ook over. De rest van de dag voelde hij zich ook niet zo lekker maar deed wel zijn zelf opgelegde taken.
Er zou niet veel wind staan en weer West , op de kop dus maar we besloten het er toch op te wagen, omdat woensdag helemaal geen wind voorspeld was. En ik wilde nu milen maken. Dus ik bereide me al voor op veel motor uren. Maar het was veel beter dan verwacht. W 2 tot 3, dus wel een paar rakken maar de zee was rustig dus met af en toe de motor aan( totaal maar 3 uur) als het echt te zacht ging, kwamen we 10 uur later in Trebeurden aan. Veel zon gehad, nog net te koud voor een korte broek maar toch, het begin is gemaakt. Het was uiteindelijk een redelijk zeildag.


8 augustus ’12

Met de zon in de kuip stonden we op en geen wind.
Joep had een bakker opgesnord en zijn krantje en we gingen verder het dorp verkennen. Op zich heel klein dus we waren er zo doorheen. In de vaarwijzer had ik gelezen dat er een mooi wandelpad liep langs de kust naar een ander dorp. Maar we hebben vele pogingen gedaan maar konden het niet vinden. Steeds liep ons pad dood. Vele trappen en heuvels op gelopen maar dan belanden we steeds op privé terrein. Ondertussen was het tijd om weer aan boord te gaan want het tij bepaalde dat we om 12.30 uur moesten vertrekken. En dan zeggen ze vakantie , niets moet en alles mag, maar als je rekening wilt houden met de natuur verschijnselen, wind en stroom waar zeilers zoals ik rekening mee willen houden zullen we toch echt om half 1 weg moeten.
En wat gebeurd er, 12 uur ging het waaien en vanuit de goede hoek.
En wat een windloze , dus motor dag zou worden werd een hele mooie zonnige zeildag. Helaas was Roscoff, ons doel maar 17 mile. We overwogen om verder te gaan maar dat was dan ineens 32 mile verder en niet te halen binnen het tij.
Roscoff is een splinter nieuwe haven, waar nog geen stroom is, maar de zonnen panelen had onze accu’s al volgeladen dus die hadden we niet nodig en het sanitair is in een keet. Maar we mochten er dan ook liggen voor half geld. Het centrum was 20 minuten lopen en gezellig klein toeristisch.
De oude binnenhaven viel helemaal droog je kon er tegen de kade droogvallen , ik bekeek goed hoe je dat dan moest doen en besloot het een keer uit te proberen. Mooi om de onderkant dan een inspectie beurt te geven.

9 augustus

We vertrekken om 12 uur het was hoog water en dan kunnen we tussen het eiland Ill de Batz en Roscoff doorzeilen. Dat scheelt vele mile’s en we hadden de dag er voor gezien dat het bij laagwater helemaal droog viel. Wel heel bijzonder. Er zit daar een hoogte verschil van 8 meter.
Het werd een prachtige zeildag met veel zon.

10 augustus vrijdag.

Vandaag door Chenal du Four. Een berucht/beroemt kanaal tussen Brest en vele eiland/rotsblokken door. Waar er veel stroom staat en niet aan te raden is als er ook nog veel wind op de kop staat. Ik heb me er van te voren wel een beetje druk over gemaakt. We hadden niet echt een detail kaart er van alleen onze kaartplotter, waar ik wel steeds beter mee kan werken. Ik dacht nog wel een kaart te kunnen kopen maar niet dus. Net voor we vertrokken kreeg ik een kaart van een Nederlander, als ik beloofde hem terug te sturen. Het was prima weer. Zon en wind van achteren, dus de halfwinder erop. We vertrokken met misschien wel 10 andere zeilboten. Na een uurtje viel de wind weg, halfwinder binnen gehaald, de wind ging draaien en binnen 10 minuten hadden we een stevige wind op de kop en aangekomen bij Chenal du Four moesten we zelfs een kruisrak maken.
Maar het ging allemaal prima, de snelheid zat er goed in en we hadden weinig stroom mee want we hadden zo hard gevaren dat we daar eigenlijk te vroeg voor waren.

Om half 6 kwamen we in Camaret aan. Een schitterende baai, waar je kon ankeren of aan een mooring liggen, of gewoon aan de steiger. Het voelde echt als een vakantie oort wat ik tot nog toe een beetje miste. Maar dat kwam waarschijnlijk ook door het hele mooie zonnige warme weer. De hele weg in de korte broek was nog niet eerder voorgekomen.

Al gauw meerde er Fransen aan de andere kant van de steiger af , een vader met zoon. Ze konden goed Engels en we raakte aan de praat. Even later gingen we even het stadje in waar we ook weer die fransen tegen kwamen ze zaten op het terras. We gingen er even bijzitten en al gauw was het 8 uur. En besloten we daar maar meteen een hapje te blijven eten.
Het zag er als restaurant niet echt gezellig uit maar het eten was voortreffelijk voor weinig geld. Het was ook de eerste warme avond. Er waren ook wat muziek tenten door het stadje verspreid en daar zijn we ook even gaan kijken. Het werd een gezellige avond. De Franse beloofde Croissants te brengen voor we zouden vertrekken de volgende ochtend. Ik zei we gaan wel om 9 uur al weg. Maar inderdaad de volgende ochtend om 8 uur kregen we een zak met 4 croissant waarvan 2 met chocolade. Het was een leuke, spontane ontmoeting.