Meezeilvakantie Cabo verde - Suriname

Mijn crew, Hans, Paul en Elmer
3 januari is de bedoeling dat ik met mijn crew arriveer in Mindelo. Ikzelf vlieg via Las Palmas. 1 januari om 11 uur sta ik paraat op het vliegveld van Eindhoven om naar Las Palmas. Grand Canaria te vliegen. Helaas het is erg mistig en er is vertraging, om 16.00 uur wordt besloten dat er helemaal niet meer gevlogen kan worden.
Daar gaat mijn dagje ingelaste las Palmas, natuurlijk veel minder vervelend dan voor al die mensen die een weekje vakantie geboekt hebben. Hans woont in Veldhoven en daar kan ik mooi slapen. De volgende ochtend om half 6 ben ik er weer. Al snel blijkt dat ik vanaf Amsterdam om 7 uur hadden moeten vertrekken, verkeerde vliegveld dus. Met 7 andere die ook geen volledige update hebben gehad van Transavia gaan we met de bus naar Amsterdam waar we natuurlijk te laat aan komen voor de vlucht van 7 uur. We moeten praten als brugman om met de middag vlucht mee te mogen.
Om 20 uur kan ik dan eindelijk in Las Palmas bij Annemarie en Rene aanschuiven voor het eten waar ik ook kan slapen. Dan blijkt dat er niet op Mindelo gevlogen kan worden, te veel zand in de lucht. Ik heb een tussenlanding op het eiland Sal en ik besluit daar toch voor te gaan ben ik weer wat dichter bij.
Als ik daar aankom gaat er net 1 vlucht en daar kan ik in mee. Daarna wordt de luchthaven gesloten. Wat een geluk. En geniet van een paar dagen de Liberty voor mezelf, was lang geleden en ik had het ook wel even nodig.
Hans en Paul zitten nu ook vast in Amsterdam en Elmar in Lissabon. 6 dagen later zijn ze er gelukkig dan allemaal. Puffff pufff.
We beginnen meteen met de voorstag reparatie, dat valt tegen. We komen een breuk in het aluminium rolsysteem tegen. Ik vind een lasser die na een paar uur terug komt met een gelast profiel en met een rekening van 80 euro, ik weet af te dingen naar 50 euro. Helaas de volgende dag breek hij weer.
Op hoge poten zoek ik de lasser op en laat hem mijn boosheid zien. Wij adviseren om er iets binnen in te lassen. Hij zegt ja maar hij doet vervolgens weinig. Weer wordt ik boos en uiteindelijk zit ik in de auto na de werkplaats toe. De tranen schieten in mijn ogen als ik zie wat voor pijnhoop ze er van gemaakt hebben. Het profiel is ook nog krom. Ze zeggen we slaan er wel even met de hamer op? Ik wil dat ze er niets meer aan doen. Ik word terug gebracht, gelukkig nog wel. Het zit inderdaad aan elkaar en het lijkt stevig maar verdient geen schoonheidsprijs.
Het is al bijna donker dus we kunnen nog weinig doen die dag. Ons plan om morgen, zaterdag te vertrekken wordt daarmee wel heel spannend met waarschijnlijk de nodige stress. Ook blijk dat het weerbericht aangeeft dat het niet handig is om zaterdag te vertrekken. Het waait te hard in de nacht van zaterdag op zondag. Dat heeft ons toch wat meer ruimte en rust. Zaterdag hebben we toch nog een hele dag hard gewerkt en zijn pas klaar tegen de avond. We hebben we afgesproken om voor het donker nog even voor anker te gaan dan kunnen we zeker zondagochtend om 7 uur vertrekken.

Als de voorstag met het oprolprofiel klaar is, is het nog een hele taak om veel wind op de kop het ding in de mast te hangen en beneden vast te zetten. Hans gaat de mast in en maakt daar alles gereed, dan trekken we de voorstag omhoog en zet Hans hem boven vast. Alle andere stagen moeten daarbij tot het uiterste losgedraaid worden, altijd een eng idee. Ik haal de laatste boodschappen, ja wanneer heb je genoeg? Ik ben het wel gewend om voor een week in te slaan voor mijn gasten, maar het blijft altijd moeilijk.
Later blijkt dat er op deze rit veel gegeten wordt en ik hou na een paar dagen mijn hart al vast of ik genoeg heb gehaald.
Zaterdag middag toch nog redelijk rennen van hort naar her om te kunnen vertrekken. De heren uit de bar halen, waar ze nog genieten van een laatste biertje. Om zo voor het donker het anker te kunnen laten zakken, dat lukt niet meer. Als we eenmaal liggen en we eten de al heerlijk klaar gemaakte chilli van Paul voelen we ons min of meer al vertrokken. We gaan op tijd naar bed om de volgende ochtend fris aan onze tocht te beginnen.
Zondag 12 januari 7.00 uur vertrek naar Suriname.
Al in de kom draaien we het voorzeil half uit, we krijgen de eerste 17 mijl, om tussen de eilanden weg te komen de beloofde 30-35 knopen wind. Daarna zoeken we de luwte van het eiland op. Dan volgen er twee uurtjes met geen wind, te veel wind, motor aan, motor uit. Overdag wil ik dat iedereen een paar uurtjes stuurt om de boot te leren kennen.
Uiteindelijk gaan we de nacht in met een uitgeboomde genua en ca 15 knopen wind. De wachten voor de eerste nacht zijn verdeelt in 4 uur op en 4 uur af, Hans en ik wisselen elkaar af en worden dan bijgestaan door Elmer en Paul.

Maandag 13 januari:
We hebben een rustige nacht gehad en wonder boven wonder ik heb af en toe best nog geslapen, bijzonder voor mij want meestal slaap ik de eerste week niet of nauwelijks een goed teken dus. Ons dag resultaat is 125 mijl en dat is leuk voor de eerste dag maar we gaan er wel wat maar aan doen willen de mannen hun terug vlucht nog halen. We hebben geluk, de wind neemt wat toe zodat we de hele dag zonder iets aan de zeilen te hoeven doen een gemiddelde van 6 halen.
De zon zorgt ervoor dat de accu’s weer vol raken zodat we de donkere uren op de stuurautomaat kunnen blijven zeilen. Elmer kookt heerlijke pasta en er worden over en weer smsje gestuurd via de satelliet telefoon. Het weer komt ook zo bij ons binnen, er wordt weinig verandering gemeld. Jos krijgt van ons wat kleine verslagjes die hij op de groepapp plaatst. Zodat iedereen die het leuk vind ons kan volgen op afstand. De nachtwachten worden nu verdeeld in 3 uur waarbij alleen Elmer nog dubbel mee draait. Hij is nu nog meest onervaren kracht tussen ons. Hij de jongste en erg leergierig dus dat komt helemaal goed.
Dinsdag 14 januari:
Ongelofelijk ik heb 9 uur in bed gelegen en heb er ook redelijk wat uren van geslapen. De oceaan is dan ook kalm te noemen. De vaart blijft er goed in zitten en ons dag resultaat is 145 mijl. Dit gaan we vast houden hopen we. Om 9 uur neemt de wind af en als Hans om 10 uur boven komt besluit ik ons klaar te maken om de Half winder er op te zetten. We hebben het 1 keer eerder gedaan samen een jaar geleden. We zijn er zeker een uur mee bezig en als hij er dan eindelijk staat gaan we 1,5 tot 2 knopen sneller. Na een paar uurtjes gaat het toch te hard waaien en halen we hem weer binnen.
Ook doen we zoals elke dag een poging vis te vangen maar tot nog toe zonder resultaat. We hebben een redelijk bewolkte dag met een temperatuur van ca 26 graden. Deze avond staat de pasta salade op het menu van Hans.
De nachtwachten gaan we nu allen enkel draaien, 3 uurtje. Het is heerlijk om die nachten alleen in de kuip te zijn, even alleen met jezelf en daar is iedereen het wel mee eens. Dat betekent niet dat we het onderling niet gezellig hebben want dat hebben we zeker wel.
Ook moet er af en toe een mini wasje gedaan worden, wel met zout water natuurlijk en heel kleine naspoelbeurt met 1 liter zoet water.
Woensdag 15 januari:
Mijn nachtwacht was niet je van het, het was pikkendonker en om dan mijn oriëntatie te behouden daar moet ik flink mijn best voor doen. Het ging harder waaien en om 2 uur vond ik de wind te hard voor een vol voorzeil. Ik wacht tot mijn wacht wordt overgenomen en samen reven we het zeil.
Het indraaien gaat niet echt, ik maak Hans ook wakker omdat er iemand voor op het dek even mee kan kijken. Het is even een heel gedoe, met die boom er ook nog in, voor het voorzeil gereefd is en dat allemaal midden in de nacht. Achteraf is iedereen er blij mee want de hele nacht zijn de windstoten te hard voor een heel zeil. Om ca 23 uur komt de maan maar dan lig ik er al in.
Ik slaap ook minder vannacht met al dat gewiebel. Daar hebben we allemaal last van. Overdag is het prachtig weer. De zon doet goed zijn best. Ons dagresultaat is 135 mijl. Vandaag zetten we de klok een uur terug. Dat gaan we 2 keer doen tijdens deze tocht.

Donderdag 16 januari:
We wennen al aardig, gisteren net voor zonsondergang werden we verblijd met 10 tallen dolfijnen om ons heen, ze sprongen en duiken om de boot heen.
Het was een heldere nacht, ik heb werkelijk nog nooit zoveel verschillende sterren gezien, overal waar ik keek. Complete sterrenbeelden zijn er te zien. De wind is zeer variabel tot wel 27 kn. Vandaag hebben we (weer) als doel de accu's vol te krijgen voor de nacht, de mannen sturen de meeste tijd en de zon doet de rest, nog steeds geen stroom hoeven draaien. Ook hebben we vandaag allemaal een zoutwater douche genomen in de kuip, en nagespoeld net 1,5 lter zoet water.
De door Elmer gemaakte broodjes met tonijn salade vlogen door de schoongemaakte kuip, desondanks smaakte ze heerlijk.

Vrijdag 17 januari:
Vandaag een heerlijk zonnige ☀