De beste wensen en een gezond 2015 voor iedereen.
Blijf op de hoogte en volg Cynthia
03 Januari 2015 | Spanje, Tazacorte
Mijn weekje thuis was weer gezellig. Met de familie een alternatief sinterklaas feestje gevierd, dit keer op de tennisbaan. En dat spoorde Susan en mij aan om diezelfde week nog een keer een baantje (buiten) te huren om te tennissen. Helaas won ik het net niet van haar;)
Vrijdag 5 december ga ik weer terug naar de Liberty, René gaat met me mee voor een weekje, altijd gezellig. Tegen de avond komen we aan, nog net voor het donker is. Cor, die op de boot is gebleven heeft 53 ballonnen opgeblazen en in de mast opgehangen al vast voor mijn verjaardagsfeestje morgen. Dat is een warm welkom.
De volgende ochtend word ik nog meer in de bloemetjes gezet, kaarsjes op mijn broodje voor het ontbijt en cadeautjes. Wat een feest. En weer heerlijk om in Las Palmas jarig te zijn. In de zon buiten ontbijten. Om 5 uur komen er 20 vrienden op mijn steigerfeestje. Ze nemen allemaal een hapje of wat lekkers mee, zodat we naast de nodige wijn en bier ook wat te eten hebben.
Zondag vertrekt Cor weer naar huis en maken René en ik de boot klaar voor mijn volgende gast. Maarten , een voor mij nog onbekende gast die een weekje aan boord heeft geboekt.
Gezamenlijk zeilen we naar Anfi, een tocht met niet al te veel wind maar prima om mee te beginnen.
De volgende ochtend is het stralend weer, de heren nemen een duik en René maakt de onderkant van mijn boot schoon, dat wordt weer op foto en video gezet door Maarten met zijn onderwater camera. In de middag zeilen we naar Mogan.
Maarten hijsen we omhoog de mast in waar hij een camera ophangt die hij later vanaf de kuip kan bedienen. Hij vind het geweldig om op die hoogte te mogen zijn terwijl wij zeilen. Nu waait het echt heel zachtjes maar boven in de mast is de deining vele malen groter. Hij is het wel gewend om op hoogte te werken omdat hij Piloot is en klimmen een van zijn grootste hobby’s is. De mannen vermaken zich prima , we zijn trouwens met zijn drieën een gezellig team . S’avonds worden we door Maarten getrakteerd op een heerlijk etentje.
Donderdag vroeg verlaten we dan Mogan om over te steken naar Tenerife. Het is wederom een rustige overtocht , wel zien we vele dolfijnen die meerdere keren ons komen vergezellen. Ook deze worden op video gezet. 1 keer als Maarten achter op het zwemplateau gaat zitten met zijn camera onderwater zijn we even bang dat die afgenomen wordt door een dolfijn zo dicht bij zijn ze. We kunnen ze bijna aanraken.
Vrijdag vertrekt René voor dag en dauw naar het vliegveld en wij gaan na het ontbijt nog een stukje zeilen. Het wordt een heerlijk zeiltocht.
Tegen de avond komen al weer mijn nieuwe opstappers. Maarten kookt vandaag een heerlijk pasta met vis. Dit keer slaapt hij op de iets wat ronde bank. Althans dat probeert hij. Ook wordt de grond uitgeprobeerd maar het lukt niet om in slaap te komen.
Of hij is verwend aan de slaapplek voor in de punt waar hij steeds heel goed slaapt of hij wil echt nog niet naar huis. Later blijkt dat het beide is. De dag erop, Maarten zijn laatste dag, is hij de schipper aan boord. Hij instrueert mijn nieuwe gasten tijdens het uitvaren en de paar uurtjes op het water. Met het lesboek op schoot worden er vele handelingen uitgevoerd. Stormrondje , gijp, overstag, reven enz. zo ook de dag er op. Dan denk ik klaar te zijn voor de oversteek naar Gomera. Altijd een laatste heftige 6 mijl. Vanuit het niets komt er ineens een flinke wind op zetten. Er moet snel zeil geminderd worden wat dan toch niet meevalt voor mijn nieuwe crew. Ze dachten echt er klaar voor te zijn. Maar alles loopt goed af. Wilma ligt helaas met zeeziekte plat maar ze staat haar “mannetje” toch als het even moet.
In Gomera blijven we een dag. Maar goed ook want de wind is echt te veel om de oversteek naar La Palma te maken blijkt gaande weg de dag.
Via Vueltas waar we een nachtje ankeren besluiten we meteen door te gaan naar Tazacorte.
Dit is ook een lange tocht en dit keer is Eddy zeeziek en om dan eerst nog naar Santa Cruz te gaan en een dag later weer een lange dag te maken lijkt ons niet verstandig. Het is een mooie bezeilde tocht, waar Wilma voornamelijk achter het roer staat. Ze toont zich een ware stuurvrouw.
Hun laatste dag maken we een relax dag van. We ankeren voor la Bombilla, 5 mijl van Tazacorte, en we zwemmen, snorkelen, vissen en luieren met een boek in de heerlijke zon. S’avonds nemen we afscheid.
Na 2 dagen alleen komt Marianne. Ze boft niet met de wind die het erg laat afweten maar de zon is er onafgebroken. We hebben het gezellig samen, af en toe is er een dag charter en we staan samen in de keuken om Paella te maken. En hij is heerlijk. Kerst nacht ankeren we bij La Bombilla en slaapt Marianne buiten. Dat was een van haar wensen. De andere was veel op het water en veel snorkelen en dat hebben we ook veel gedaan. Haar laatste dag zeilen we naar Santa Cruz, althans dat proberen we maar het wordt toch veel op de motor maar een heerlijk tocht met volop zon en dolfijnen om ons heen. Na 8 uur varen, zijn we op tijd voor een wijntje op het terras waar wat plaatselijke Spanjaarden muziek aan het maken zijn echt een genot om na te luisteren en zo sluiten we ook haar week weer af. Weer heb ik iemand blij gemaakt met mijn zeiltochten en zo zijn ze allemaal anders.
Ik zeil 30 december alleen terug naar Tazacorte, de eerste twee en half uur geen wind maar wel een enorme deining, niet echt leuk, daarna gaat het waaien en wordt het een fijne zeiltocht. Onderweg doe ik wat kleine reparatie’s . Maar later blijkt dat ik toch niet zo handig bezig ben geweest. Ik dacht mijn twee linker handen eens rechts te gaan gebruiken. Ik gebruik seconde lijm om een beschermhoesje over mijn motor startknop te lijmen maar toen ik de motor uit wilde zetten bleek ik de schakelaar ook vast gelijmd te hebben. Gelukkig heb ik dat tijdens het motoren gedaan. Ik kan hem nu niet uitzetten maar dat is minder erg dan dat ik hem niet meer aan kan zetten.
Zo kom ik om 3 uur Tazacorte binnen. Een inmiddels bekende Duitser staat me op te vangen op de steiger. Ik vertel hem wat ik gedaan heb. Hij ligt dubbel van de lach. Maar komt ook meteen aan boord en bekijkt de schade. Na een uurtje knutselen is er een noodoplossing gemaakt met een nieuwe schakelaar die ik nog heb maar wel veel te groot is. De oude eerst uit elkaar gehad maar daar is niets meer aan te doen. En hier kun je echt niets kopen van dat soort dingen.
De rest van de middag en avond ben ik druk met van alles en nog wat. Want morgen krijg ik een familie met twee hele kleine kinderen voor een zeildag aan boord en 1 januari weer een stel. Tussen door organiseer ik een nieuwjaars borrel voor de haven met zelf mee gebrachte hapjes dan moet ik zelf ook wat klaar maken natuurlijk. En voor de viering van oud op nieuw komen vrienden, die ik heb leren kennen via charteren, me ophalen om samen oud en nieuw te vieren. Allemaal heel gezellig .
1 januari na de borrel kruip ik moe om 9 uur mijn bed in. Want morgen, 2 januari komen mijn volgende weekgasten al weer om ca 10 uur.
2015 ga ik in met vol goede moed, ik heb niets meer te wensen alles loopt zoals ik het graag zou willen. Het komt allemaal redelijk vanzelf op mijn pad en ik geniet er met volle teugen van elke dag weer.
Dat wens ik natuurlijk ook voor al mijn trouwe lezers. Geniet van wat er op je pad komt, geef daar wel de ruimte voor want het is voorbij voor je er erg in hebt.
Liefs voor allen, “schipper” Cynthia
Vrijdag 5 december ga ik weer terug naar de Liberty, René gaat met me mee voor een weekje, altijd gezellig. Tegen de avond komen we aan, nog net voor het donker is. Cor, die op de boot is gebleven heeft 53 ballonnen opgeblazen en in de mast opgehangen al vast voor mijn verjaardagsfeestje morgen. Dat is een warm welkom.
De volgende ochtend word ik nog meer in de bloemetjes gezet, kaarsjes op mijn broodje voor het ontbijt en cadeautjes. Wat een feest. En weer heerlijk om in Las Palmas jarig te zijn. In de zon buiten ontbijten. Om 5 uur komen er 20 vrienden op mijn steigerfeestje. Ze nemen allemaal een hapje of wat lekkers mee, zodat we naast de nodige wijn en bier ook wat te eten hebben.
Zondag vertrekt Cor weer naar huis en maken René en ik de boot klaar voor mijn volgende gast. Maarten , een voor mij nog onbekende gast die een weekje aan boord heeft geboekt.
Gezamenlijk zeilen we naar Anfi, een tocht met niet al te veel wind maar prima om mee te beginnen.
De volgende ochtend is het stralend weer, de heren nemen een duik en René maakt de onderkant van mijn boot schoon, dat wordt weer op foto en video gezet door Maarten met zijn onderwater camera. In de middag zeilen we naar Mogan.
Maarten hijsen we omhoog de mast in waar hij een camera ophangt die hij later vanaf de kuip kan bedienen. Hij vind het geweldig om op die hoogte te mogen zijn terwijl wij zeilen. Nu waait het echt heel zachtjes maar boven in de mast is de deining vele malen groter. Hij is het wel gewend om op hoogte te werken omdat hij Piloot is en klimmen een van zijn grootste hobby’s is. De mannen vermaken zich prima , we zijn trouwens met zijn drieën een gezellig team . S’avonds worden we door Maarten getrakteerd op een heerlijk etentje.
Donderdag vroeg verlaten we dan Mogan om over te steken naar Tenerife. Het is wederom een rustige overtocht , wel zien we vele dolfijnen die meerdere keren ons komen vergezellen. Ook deze worden op video gezet. 1 keer als Maarten achter op het zwemplateau gaat zitten met zijn camera onderwater zijn we even bang dat die afgenomen wordt door een dolfijn zo dicht bij zijn ze. We kunnen ze bijna aanraken.
Vrijdag vertrekt René voor dag en dauw naar het vliegveld en wij gaan na het ontbijt nog een stukje zeilen. Het wordt een heerlijk zeiltocht.
Tegen de avond komen al weer mijn nieuwe opstappers. Maarten kookt vandaag een heerlijk pasta met vis. Dit keer slaapt hij op de iets wat ronde bank. Althans dat probeert hij. Ook wordt de grond uitgeprobeerd maar het lukt niet om in slaap te komen.
Of hij is verwend aan de slaapplek voor in de punt waar hij steeds heel goed slaapt of hij wil echt nog niet naar huis. Later blijkt dat het beide is. De dag erop, Maarten zijn laatste dag, is hij de schipper aan boord. Hij instrueert mijn nieuwe gasten tijdens het uitvaren en de paar uurtjes op het water. Met het lesboek op schoot worden er vele handelingen uitgevoerd. Stormrondje , gijp, overstag, reven enz. zo ook de dag er op. Dan denk ik klaar te zijn voor de oversteek naar Gomera. Altijd een laatste heftige 6 mijl. Vanuit het niets komt er ineens een flinke wind op zetten. Er moet snel zeil geminderd worden wat dan toch niet meevalt voor mijn nieuwe crew. Ze dachten echt er klaar voor te zijn. Maar alles loopt goed af. Wilma ligt helaas met zeeziekte plat maar ze staat haar “mannetje” toch als het even moet.
In Gomera blijven we een dag. Maar goed ook want de wind is echt te veel om de oversteek naar La Palma te maken blijkt gaande weg de dag.
Via Vueltas waar we een nachtje ankeren besluiten we meteen door te gaan naar Tazacorte.
Dit is ook een lange tocht en dit keer is Eddy zeeziek en om dan eerst nog naar Santa Cruz te gaan en een dag later weer een lange dag te maken lijkt ons niet verstandig. Het is een mooie bezeilde tocht, waar Wilma voornamelijk achter het roer staat. Ze toont zich een ware stuurvrouw.
Hun laatste dag maken we een relax dag van. We ankeren voor la Bombilla, 5 mijl van Tazacorte, en we zwemmen, snorkelen, vissen en luieren met een boek in de heerlijke zon. S’avonds nemen we afscheid.
Na 2 dagen alleen komt Marianne. Ze boft niet met de wind die het erg laat afweten maar de zon is er onafgebroken. We hebben het gezellig samen, af en toe is er een dag charter en we staan samen in de keuken om Paella te maken. En hij is heerlijk. Kerst nacht ankeren we bij La Bombilla en slaapt Marianne buiten. Dat was een van haar wensen. De andere was veel op het water en veel snorkelen en dat hebben we ook veel gedaan. Haar laatste dag zeilen we naar Santa Cruz, althans dat proberen we maar het wordt toch veel op de motor maar een heerlijk tocht met volop zon en dolfijnen om ons heen. Na 8 uur varen, zijn we op tijd voor een wijntje op het terras waar wat plaatselijke Spanjaarden muziek aan het maken zijn echt een genot om na te luisteren en zo sluiten we ook haar week weer af. Weer heb ik iemand blij gemaakt met mijn zeiltochten en zo zijn ze allemaal anders.
Ik zeil 30 december alleen terug naar Tazacorte, de eerste twee en half uur geen wind maar wel een enorme deining, niet echt leuk, daarna gaat het waaien en wordt het een fijne zeiltocht. Onderweg doe ik wat kleine reparatie’s . Maar later blijkt dat ik toch niet zo handig bezig ben geweest. Ik dacht mijn twee linker handen eens rechts te gaan gebruiken. Ik gebruik seconde lijm om een beschermhoesje over mijn motor startknop te lijmen maar toen ik de motor uit wilde zetten bleek ik de schakelaar ook vast gelijmd te hebben. Gelukkig heb ik dat tijdens het motoren gedaan. Ik kan hem nu niet uitzetten maar dat is minder erg dan dat ik hem niet meer aan kan zetten.
Zo kom ik om 3 uur Tazacorte binnen. Een inmiddels bekende Duitser staat me op te vangen op de steiger. Ik vertel hem wat ik gedaan heb. Hij ligt dubbel van de lach. Maar komt ook meteen aan boord en bekijkt de schade. Na een uurtje knutselen is er een noodoplossing gemaakt met een nieuwe schakelaar die ik nog heb maar wel veel te groot is. De oude eerst uit elkaar gehad maar daar is niets meer aan te doen. En hier kun je echt niets kopen van dat soort dingen.
De rest van de middag en avond ben ik druk met van alles en nog wat. Want morgen krijg ik een familie met twee hele kleine kinderen voor een zeildag aan boord en 1 januari weer een stel. Tussen door organiseer ik een nieuwjaars borrel voor de haven met zelf mee gebrachte hapjes dan moet ik zelf ook wat klaar maken natuurlijk. En voor de viering van oud op nieuw komen vrienden, die ik heb leren kennen via charteren, me ophalen om samen oud en nieuw te vieren. Allemaal heel gezellig .
1 januari na de borrel kruip ik moe om 9 uur mijn bed in. Want morgen, 2 januari komen mijn volgende weekgasten al weer om ca 10 uur.
2015 ga ik in met vol goede moed, ik heb niets meer te wensen alles loopt zoals ik het graag zou willen. Het komt allemaal redelijk vanzelf op mijn pad en ik geniet er met volle teugen van elke dag weer.
Dat wens ik natuurlijk ook voor al mijn trouwe lezers. Geniet van wat er op je pad komt, geef daar wel de ruimte voor want het is voorbij voor je er erg in hebt.
Liefs voor allen, “schipper” Cynthia
-
04 Januari 2015 - 09:34
Annètte Kwaks:
Lieve Cynthia,
met plezier en verbazing lees ik je verslagen..
Wat is dat toch een dappere en goede beslissing van je geweest.
Heerlijk als je je leven op een goed moment zo kunt omgooien.
Ik wens je alle goeds voor 2015. Veel zeilplezier en gezondheid.
Zelf ga ik 10 februari naar de Kaapverdische eilanden.
Als je nog eens in Nederland vertoeft ben je van harte welkom om
een borreltje te drinken en een hapje te komen eten..
Groetjes Annètte
-
05 Januari 2015 - 12:18
Trudy Van Der Brugh:
Hoi Cynthia,
Het is kerstvakantie en ben naast gezellige dingen doen, ook aan het rommelen. Kom ik toch jouw visitekaartje tegen. En daar was ik heel blij mee. Regelmatig schiet je in mijn gedachten en denk ik elke keer dat ik jou toch wel een hele stoere dappere vrouw vind en hoe zou het met je zijn en je ondernemende actie!!!
Even een geheugen opfrissertje. Wij kennen elkaar van de Caleidoscoop school. Toen het continurooster startte heb jij een kloek besluit genomen: schipper worden/zijn. Een van de eerste keren toen je weer voor even terug was op school heb je, op mijn verzoek mij jouw kaartje gegeven.
Ik ben daar nog steeds kleuterjuf en werk samen met Lia.
Tja en als ik zo het eea lees dan krijg ik toch wel kriebels en zou best een weekje met je willen zeilen, wordt vervolgd. Voor nu wil ik gewoon reageren vanwege het gevonden visitekaartje...
Ik vind het knap en stoer hoor wat je doet. Ik wens je voor het nieuwe jaar heel veel goeds, geluk en gezondheid. Enne.. ik denk er serieus over na, als dat tenminste mogelijk is om een weekje te zeilen, afhankelijk van diverse dingen. Nou schipper Cynthia... Hartelijke groetjes en tot ....vlg berichtje of zoiets Trudy.
-
06 Januari 2015 - 11:24
Harriette Van De Plas:
Voor jou ook alle goeds voor 2015, Cynthia!
Als ik het zo lees, heb je het oude jaar al zeilend afgesloten en ben je het nieuwe jaar ook alweer goed begonnen! Fijn voor je!
Ook in dit jaar zal ik jouw berichtjes blijven lezen; gewoon omdat de levenslust en het plezier er van af spatten elke keer! Het is zo inspirerend om de verhalen van iemand te lezen, die zijn droom wáár gemaakt heeft! Super!
En wie weet....ooit...ben ik een keer je gast en maak ik voor even deel uit van jouw droom. Ik blijf er op hopen, dat het er een keer van komt!!
Groetjes weer!
Harriette
-
08 Januari 2015 - 13:06
Jos Buskens:
Hoi Cyn, het is weer een mooi verhaal geworden. Je hebt het goed voor elkaar! Ik begin de dagen al af te tellen om bij jou aan boord te stappen, kijk er erg naar uit! Even een weekje weg uit dit kouwe kikkerlandje! tot de 28e feb. op Tenerife. Wordt gezellig!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
